Παραμονή Χριστουγέννων - Ο λόγος που ΔΕΝ την περιμένω!

    Είναι η πρώτη μέρα των διακοπών μου και μιας και δεν έχω υποχρεώσεις, θέλω να κοιμηθώ λίγο παραπάνω... Όοομως; Τιιι το κακό έχει το πρωί της παραμονής;;
    Κατ'αρχάς, ξεκινάει με μία βάναυση διακοπή του ύπνου μου από το επίμονο χτύπημα του κουδουνιού για τα κάλαντα.
Και προφανώς δε σταματάει εκεί...
    Έτσι και ενδώσω, είμαι υποχρεωμένη να υποστώ για τουλάχιστον 15 δευτερόλεπτα (γιατί είναι αγένεια να τα διακόψεις πιο πριν) άφωνα "μεγάλα παιδάκια", τα οποία μου δίνουν την εντύπωση ότι λένε τα κάλαντα σα να είναι αγγαρεία, σαν από κεκτημένη ταχύτητα, χωρίς να το νιώθουν... Mουρμουράνε όσο πιο γρήγορα και εκτός τονικότητας μπορούν, σα να μου λένε μες στα μούτρα ότι ο μόνος λόγος που βρίσκονται μπροστά μου είναι για να μου πάρουν εκείνη τη στίβα με τα ψιλά που έχω ξεχασμένη πάνω στο τραπέζι...
     < Αγοράκι μου, είσαι που είσαι λίγο μεγαλούτσικο για να λες κάλαντα, έρχεσαι που έρχεσαι να μου τα πεις, κάνε τουλάχιστον μία προσπάθεια να "τραγουδήσεις" , να βγάλεις λίγη μελωδία, λίγο συναίσθημα! "Κάλαντα" είναι! Καλά ντα = καλά νέα! Γέλα λιγάκι! Δε βλέπεις το κοριτσάκι στη δίπλα πολυκατοικία τι πρόσχαρο που είναι; Τα λέει με την καρδιά της! Κι ας μην έχει ωραία φωνή! Το χαίρεται! Δεν το κάνει σα δουλειά! Σ'αυτό να δώσω και κάτι παραπάνω... Σε σένα τι? Που μου έρχεσαι, κοτζάμ μαντράχαλος του γυμνασίου, μου στήνεσαι σαν κολόνα και θες να σου δώσω κιόλας! ε? Ε? Μη μου στεναχωριέσαι που στα λέω έτσι... Για σένα το κάνω, για να μαζέψεις περισσότερα του χρόνου :P >
     Και φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα: Ενώ εσύ τα έχεις υποδεχτεί, τα έχεις φιλέψει κατιτί ΚΑΙ τα έχεις ακούσει, ΑΝ τολμήσεις να τους προσφέρεις κάτι άλλο, εκτός από ένα ικανοποιητικό (γι'αυτά) χρηματικό ποσό, σε κοιτάνε και με μισό μάτι!...
    Ευτυχώς υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

Αρχίζω να απορώ αν κι εγώ, όταν έλεγα κάλαντα μικρή, ήμουν τόσο εκνευριστική! :P

Προτάσεις FENG SHUI για την κρεβατοκάμαρα

Σύμφωνα με το http://fe-mail.gr/pages/posts/decoration/decoration5218.php , "είναι καλό να μην τοποθετούμε το κρεβάτι μας ακριβώς μπροστά από ένα παράθυρο, το οποίο μπορεί να δημιουργεί ρεύματα αέρα και να μας προκαλεί ανησυχία" 

Μόνο ανησυχία;; Την ψύξη πού την πας;;

Ατάκες των καθηγητών μας για γέλια και για κλάματα!

Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν και σε ποια σχολή φοιτώ... Όσοι, πάλι, δε με γνωρίζουν, δεν το ξέρουν και δεν πρόκειται και να το μάθουν, ίσως όμως το υποπτευτούν :P Στη σχολή, λοιπόν, που φοιτώ, όπως και σε κάθε σχολή φαντάζομαι, υπάρχουν καθηγητές στριφνοί και ξινοί -λες και τους έχουν στύψει πορτοκάλι στη μούρη-, σοβαροφανείς και αγέλαστοι, εκφοβιστικοί και  δρακουλιάρικοι, ενδιαφέροντες, γνώστες, ψώνια, βαρετοί...και υπάρχουν και οι καθηγητές με χιούμορ.  (ΠΡΟΣΟΧΗ: Πρέπει να τους ξεχωρίζουμε από τους καθηγητές με "δήθεν χιούμορ"). Από αυτούς τους καθηγητές έχουμε ακούσει κατά καιρούς ατάκες, οι οποίες την ώρα του μαθήματος μάς έχουν οδηγήσει σε γέλια με επώδυνους κοιλόπονους... Αυτές τις ατάκες αποφάσισα να συγκεντρώσω και να εκθέσω :P

1)Η ζωή αρχίζει μεταξύ ούρων και κοπράνων. (εννοώντας αδρά ότι η μήτρα βρίσκεται μεταξύ ουροδόχου κύστης και εντέρου)
2)Τα βλαμμένα ωάρια δίνουν χάλια παιδιά (αυτό είναι λίγο "απρεπές", αλλά εκείνη τη στιγμή που ειπώθηκε ήταν, πραγματικά, απρόσμενα αστείο, μέσα στο γενικότερο σοβαρό κλίμα του μαθήματος)
3)Πρέπει οι γονείς να πραγματοποιούν προγεννητικό έλεγχο και σαφώς ο γιατρός να τους δίνει σωστές οδηγίες. Αλλιώς τι; Θα γεννήσει η γυναίκα Kinder έκπληξη;;
4)Αν θέλει να προκαλέσει κάποιος αιμορραγία σε κάποιον άλλον , πρέπει να τον χτυπήσει δυνατά -εκεί- και ΟΧΙ -εκεί-. Στη δεύτερη περίπτωση δεν του κάνει τίποτα! (Ευχαριστούμε για τη συμβουλή... Ελπίζω να μη μας χρειαστεί ποτέ...:P.. Και προφανώς δεν αναφέρω τα σημεία στο σώμα που ειπώθηκαν, γιατί μπορεί να κατηγορηθώ ότι δίνω συμβουλές δολοφονίας... Απαπαπαπα )
5)Το χέρι μας, η μούντζα μας, παίρνει νεύρωση από...
6)Ας χρησιμοποιείτε, βρε παιδιά, αντισυλληπτική μέθοδο και κυρίως προφυλακτικό που προστατεύει και από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Είναι κρίμα να τρέχετε και να μη φτάνετε, για 5 λεπτά πήδημα!!
7)Η κυρία τάδε (μία αναπληρώτρια Καθηγήτρια) την επόμενη εβδομάδα θα περάσει κρίση. (Εμείς, απορημένοι για το πώς η συγκεκριμένη καθηγήτρια προγραμματίζει τις κρίσεις που την πιάνουν, ρωτάμε: "Τι εννοείτε;".. Και μας απαντάει: ).. Περνάει από επιτροπή για να γίνει Καθηγήτρια... :P
8)Φοιτητής: Τι είναι η νεκρική ακαμψία;
Καθηγητής: (Επί ένα λεπτό) ΕΕΕεε είναι όταν πεθαίνεις, εεεε γίνεσαι πιο.... εεεε πιο.....δεν είναι το ίδιο με όταν είσαι ζωντανός...το δέρμα σου ... είναι. οι μύες σου... εεεεε.... φφ εεε...Κατάλαβες;
Φοιτητές όλοι μαζί: ΟΧΙ !
9)Μπλα μπλα μπλα... Καταλάβατε ή μπαινάκης βγαινάκης; Εεε σας μιλάω! (Αποσβολωμένοι εμείς δε βγάζαμε άχνα...) Α καλά... Κωλοχτύπα... Μις Ελίζαμπεθ..
10) (Καθηγήτρια αργοπορημένη, μπαίνει στο αμφιθέατρο) Γεια σας! Εγώ είμαι η καθυστερημένη!
11) Παιδιά, θέλετε να κάνουμε διάλειμμα ή να συνεχίσουμε?-"διάααααλειμμαααα"...- Ωραία, συνεχίζουμε!

Η λίστα θα ανανεώνεται συνεχώς! 

Τώρα, μιλάμε ή ΠΑΙΖΟΥΜΕ;!

Ας παρακολουθήσουμε τη συζήτηση δύο φιλενάδων...

Κυκλωπία : Για πες τελικά, τι γίνεται με τον άλλον τον δικό σου;;
Μουσμουλιώ : Ποιον "δικό μου" καλέ? Μακάρι να ήταν "δικός μου"! Δεν καταλαβαίνω τι κάνει και τι σκέφτεται!
Κ: Τι εννοείς;;
Μ: Ε να... Κάθε φορά που συναντιόμαστε, δεν είναι καθόλου διαχυτικός... Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα...
Κ:Δεν τον είδες χθες που είχατε κανονίσει;
Μ: Όχι δεν τον είδα, γιατί είχε λέει...να ταΐσει το κουνέλι του... Έχουμε να βρεθούμε όμως 2 εβδομάδες!!!! Βρε μήπως δε με θέλει πια?? Όλο με αποφεύγει!! Ούτε κρυφτό να παίζαμε!!
Κ: Αχ φιλενάδα, τι να σου πω... Μήπως απλά ο άνθρωπος έχει δουλειές και εσύ υπερβάλλεις και λίγο;;
Μ: Δεν ξέρω, φιλενάδα!... Τώρα, του έστειλα ένα μήνυμα και του είπα να συναντηθούμε αύριο. Ελπίζω να έρθει....

"Βασιλιά βασιλιά τι ώρα είναι;;; Η ώρα είναι 11:00"

K: Τι ήταν αυτό το κράξιμο;;;;;;;;
Μ: Ο παπαγάλος μου!! Του έχω μάθει να λέει την ώρα!!!!
Πρέπει να σε κλείσω, όμως, τώρα!!! Θα σε πάρω αύριο για τυχόν εξελίξεις!! Φιλάκια!!
Κ: Καλή τύχη! Θα περιμένω!

..... (την επόμενη).....

Κ: Τι εννοείς τον είδες αλλού;;;; Πού;;;;
Μ: Καλέ, αυτός δεν ήρθε στο ραντεβού!.. Εγώ μετά από 3 ώρες αναμονής, άρχισα να πιστεύω ότι δε θα εμφανιστεί και πήρα το μετρό για να γυρίσω σπίτι... Και όπως καθόμουν και περίμενα στο σταθμό, τον βλέπω να πετάγεται στην απέναντι αποβάθρα!!!
Κ: Και;;; Εκείνος σε είδε;;
Μ: Προσπαθούσα με παντομίμα από την αντίπερα όχθη να τον κάνω να με δει και να του πω πόσο ****** είναι!! Όλοι με είδαν!!! Μόνο αυτός γυρνούσε το κεφάλι από την άλλη!! Το μπάζο!!! Παριστάνει και την τυφλόμυγα!!!
Κ: Πωωωω... Θες παιδάκι μου να του μιλήσω εγώ αύριο που θα τον δω στη σχολή;;
Μ: Όχι βέβαια!! Δε θα κάνουμε το χαλασμένο τηλέφωνο! Θα περιμένω να μιλήσουμε εμείς οι δύο κατευθείαν! Και μάλιστα, θα πάω ΤΩΡΑ σπίτι του για να μου εξηγήσει επιτέλους τι γίνεται!!!
Κ: Και γιατί να τρέχεις πάλι εσύ;;;; Δε θα τον κυνηγάς! Να περιμένεις να σου μιλήσει εκείνος!!
Μ: Και γιατί να μου μιλήσει εκείνος? Να του μιλήσω εγώ!!.... Ε τώρα, την κολοκυθιά θα παίζουμε;; Μπορεί να τον πιέζω και να μην του δίνω τον απαραίτητο χώρο στη σχέση μας... Θα κάνω κι άλλες προσπάθειες να του δείξω πόσο καλή σύντροφος είμαι!!!
Κ: Πάντως, Μουσμουλιώ μου, ένα βλέπω. Παίζετε το κορόιδο και μάντεψε ποιος είναι στη μέση... Μ: Πφφφφ.... Μπαααα για να με κάνει να τον θέλω περισσότερο τα κάνει μωρέ ο γλυκός μου! Είμαι σίγουρη ότι με θέλει ακόμα!! Με αφήνει να ψάχνω, αλλά στο τέλος θα μου το ανταποδώσει! Σαν παιχνίδι θησαυρού!! Και να σου πω και κάτι ακόμα; Θα το βρω το δαχτυλίδι και θα με παντρευτεί κιόλας! Ο καλός μου ο Οιστραδίολος!!!!!! ♥

-----------------------------------------------------------ΔΙ ΕΝΝΤ--------------------------------------------

Σχόλια-παρατηρήσεις...


1)Τέτοιο παιχνίδι που κάνουν αυτοί, ούτε ζευγάρι κλόουν να ήταν...


2) Συνέχισε Μουσμουλιώ!!!!! Όλοι (πιστεύω) πιστεύουν ότι σε θέλει ακόμα!!!
 :P
 

Κυρία με παντόφλες στο μετρό...

(Αρχικά, να ξεκαθαρίσω τρία πράγματα:
1)Δεν έχω τίποτα με τις κυρίες και τους κύριους που φοράνε παντόφλες στο μετρό. Αλλού είναι το "point" μου και θα καταλάβετε τι εννοώ...
2)Δεν έχω τίποτα με τις "παντόφλες" αυτές. Επίσης, θα καταλάβετε...)
3)Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για όσες ομάδες πληθυσμού θεωρούν ότι θίγονται. Ο σκοπός μου δεν είναι κακός... )

Ξεδιπλώνω, λοιπόν, ευθύς αμέσως, την ιστορία που στάθηκε αφορμή να γράψω το παρόν.

Βρίσκομαι στο σταθμό του μετρό. Έχουν περάσει ελάχιστα δευτερόλεπτα από την ώρα που το βαγόνι το οποίο μας ξέβρασε αναχώρησε για τον επόμενο σταθμό. Με βήματα χι ( = βήμα ταχύ) ανεβαίνω τις κυλιόμενες σκάλες που θα με βγάλουν στην έξοδο. Κάποια στιγμή, και ενώ έχω (όπως συνήθως) βυθιστεί στους συνειρμούς μου, τσακώνω τον εαυτό μου να κοιτάει επίμονα τα πόδια μίας συγκεκριμένης κυρίας που προχωράει σχεδόν μπροστά μου... Κάτι δεν πάει καλά... Κάτι δε μου κολλάει... Μόλις ξυπνώ από το λήθαργο μαλθακότητας που με συνοδεύει μετά τα 12ωρα που κλείνουμε στη Σχολή, συνειδητοποιώ ότι αυτό που δε μου κολλάει είναι ότι αυτή η κυρία, ενώ κατά τα άλλα είναι μια χαρά ντυμένη, με την τσάντα της, με τα όλα της, ΦΟΡΑΕΙ κάτω από τη φόρμα της ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ...
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, δεν ανησυχώ :P Γνωρίζω ότι ο εγκέφαλός μου μού κάνει πλάκα και απλά του δίνω ένα περιθώριο να σκεφτεί τι έκανε, να μετανοήσει και να μου παρουσιάσει ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ απαλλαγμένη από "ό,τι-να΄ναι" συνειρμούς... Έτσι κι έκανα...
Μετά από ολιγοδευτερόλεπτη συνεχόμενη παρατήρηση των βημάτων της κυρίας, συνειδητοποίησα ότι αυτά που φορούσε ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ...  Μήπως μπορείτε να μαντέψετε τι ήταν???

Απλά, είχε φορέσει AYTA (πατήστε εδώ για να τα δείτε) κάτω από τη φαρδιά και μακριά φόρμα της... Ελάτε τώρα! Μη μου πείτε ότι δε μοιάζουν με παντόφλες φορεμένα τοιουτοτρόπως!!! :P

ΠΑΓΟΣ ΒΟΥΡΤΣΑΣ

 Ωπ ένα κουτί. Ένα ΧΑΡΤΙΝΟ κουτί! Χμ... Ένα κουτί που περιέχει (ή τουλάχιστον "κάποτε" περιείχε) παπούτσια. Το μόνο σίγουρο, ΜΕΣΑ ΕΚΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ. Ωραία... Και..??? Για πάμε πιο κοντά...

Παρατηρείτε κάτι το αξιοπερίεργο σε αυτό το κουτί? 

(Ορίστε?? Πώς είπατε εσείς με τα γυαλιά?? Δε βλέπετε τα γράμματα?? Ε καλά, πάμε κι άλλο λίγο πιο κοντά... )

(Καλύτερα τώρα? Σε εσάς με τα γυαλιά αναφέρομαι κυρίως!)

Ώπ (x2) ! Τι λέει εκεί το χαρτάκι?? 

Το είδατε;;

"ΠΑΓΟΣ ΒΟΥΡΤΣΑΣ.  μπλα μπλα
 Λ. Βουλιαγμένης 60... "

Και κάπως έτσι αρχίζουν οι συνειρμοί και τα εγκεφαλικά νευρικά μου κύτταρα βρίσκουν λόγο ύπαρξης...

• Εκδοχή νούμερο ένα (εναλλακτικά-εκδοχή της καμένης κακεντρεχούς) :

-ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟ?? Υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορεί ανάμεσά μας κάποιος που ονομάζεται Πάγος και μάλιστα Βούρτσας??

• Εκδοχή νούμερο δύο:

-Άντε να δεχθώ ότι είναι δύο ξεχωριστά επώνυμα και όχι ένα ονοματεπώνυμο. Και καλά συνέταιροι.. Πραγματικά, ποιες ήταν οι πιθανότητες να συναντηθούν ο Πάγος και ο Βούρτσας και να κάνουν μαζί και επιχείρηση????

• Εκδοχή νούμερο τρία:

-Πες έχω κάνει λάθος τους τόνους...ντάξει κεφαλαία είναι.. Ας μη βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα... Οπότε, έχουμε και λέμε: Δισύλλαβα και τα δύο και τα τόνισα στην παραλήγουσα. Ας τα τονίσω λοιπόν στη λήγουσα. Παγός Βουρτσάς??? Δηλαδή, αυτό είναι καλύτερο τώρα?? (Παρεμπιπτόντως, θυμίζει το Βουτσά... αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)

• Εκδοχή νούμερο τέσσερα (Βλέπετε, προσπαθώ, όσο προχωράω τις εκδοχές, να το παίξω όλο και καλύτερος άνθρωπος. Με βλέπετε, κάνω προσπάθειες!!!...) :

-Ας ξεκολλήσουμε από το ενδεχόμενο αυτές οι δύο λέξεις να είναι όνομα/ονόματα. Σοβαρά τώρα.... ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, ΠΑΓΟΣ ΒΟΥΡΤΣΑΣ????? Τι εννοεί ο ποιητής????? Εγώ εκεί μια φορά δεν είδα καν πάγο, πόσο μάλλον βούρτσας!! Και τι δηλαδή, βάζουμε τη βούρτσα στον πάγο για να διατηρηθεί?

......................................

Βοηθήστε με να καταλάβω... Τι συμβαίνει εδώ πέρα? Αν έχει κάποιος να προτείνει μία καλύτερη ιδέα (ή αν όντως γνωρίζει το νόημα αυτών των δύο λέξεων σε συνδυασμό με το περιβάλλον εντόπισής τους) παρακαλώ ας επικοινωνήσει μαζί μου ή ας αφήσει το σχόλιό του. Προσφέρεται αμοιβή 2 ευρώ για την εκδοχή που θα με πείσει :P
Ευχαριστώ!

(Kinky) Υποδοχή ξένου πρεσβευτή

"(...) Έβγαιναν φωνές διαφόρων πτηνών (...) Ενώ προς στιγμή βρισκόταν χαμηλά, ύστερα σηκωνόταν ψηλότερα και αμέσως μετά φαινόταν πανύψηλος. (...) Βρυχώνταν με ανοιχτό στόμα και κινούμενη γλώσσα (...) Κατά την είσοδο μου τα λιοντάρια βρυχώνταν και τα πουλιά τιτίβιζαν.(...) Ύστερα από τριπλή προσκύνηση (...) σήκωσα το κεφάλι και (τον) είδα να έχει ανυψωθεί σχεδόν ως την οροφή της αίθουσας. "

Λιουτπράνδος, Ανταπόδοσις, VI, 5.


Το κειμενάκι αυτό υπήρχε στο βιβλίο της Β λυκείου σε ένα παράθεμα στη σελίδα 43. Προφανώς υπέστη κοπτοραπτική για να έρθει στα μέτρα της Ιστιδίνης...
Τι ωραία που περνούσαμε στο Λύκειο :P

"ΜΗ ΣΤΗΡΙΖΕΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ...

...ΑΝΟΙΓΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ"

Υποθέτω ότι οι περισσότεροι έχουμε δει αυτή την "υπενθύμιση" στις πόρτες του Μετρό... Επίσης, υποθέτω ότι οι περισσότεροι έχουν καταλάβει ότι σκοπός της είναι, προφανώς, να μας ενημερώσει ότι οι πόρτες ανοίγουν αυτόματα (= "μόνες τους")  σε κάθε στάση και συνεπώς, ότι δε θα πρέπει να στηριζόμαστε πάνω τους, για να μην πέσουμε ΟΤΑΝ ανοίξουν...
Ωραία μέχρι εδώ;;...
Ωραία...
Και ρωτώ εγώ τώρα: Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος μόλις το διάβαζε αυτό θα σκεφτόταν
"Α.. Δεν πρέπει να στηριχτώ στην πόρτα, γιατί με το που θα ακουμπήσω, θα ανοίξει αυτόματα..." ;;
Σα να λέμε ότι η επαφή με την πόρτα θα πυροδοτήσει μαγικά και άμεσα το άνοιγμά της.

Κι όμως, αυτό πίστευα μέχρι πολύ πρόσφατα... Ευτυχώς, τουλάχιστον, δε χρειάστηκα κάποιον να μου το εξηγήσει, αλλά κατάφερα να συλλάβω μόνη μου αυτό το βαθυστόχαστο νόημα της ταμπελίτσας !!!
(Εκτός αν και πάλι έχω καταλάβει ό,τι να'ναι :P )

Μη βάλεις ΠΟΤΕ ξυπνητήρι...

... το αγαπημένο σου τραγούδι, στο κινητό!

Ένα είναι σίγουρο:

ΘΑ ΤΟ ΜΙΣΗΣΕΙΣ!

------Εξαιρετικά αφιερωμένο στις ομάδες Α και Γ της Ανατομίας της Ιατρικής Αθηνών, που ξυπνάνε κάθε Δευτέρα και Τετάρτη (οι μεν) και κάθε Τρίτη και Πέμπτη (οι δε) , κατά μέσο όρο από τις 6:30 το πρωί, για να αντικρύσουν ένα πτώμα------

Αν κλειδωνόσασταν σε ένα δωμάτιο με...

...τον Γιώργο Παπανδρέου, μόνο εσείς και κανένας άλλος, τι θα κάνατε;

Αφήστε τη φαντασία σας να οργιάσει... και γράψτε το πρώτο που σας έρχεται στο μυαλό!

Κ.Κ. for ΚουφοΚώσταινα...

Συνεχίζουμε τον αυτοσαρκασμό...
Το παρόν θα μπορούσε να αποτελεί συνέχεια του " Όταν ήμουν μικρή " αλλά είπα να κάνω ειδικό αφιέρωμα σε αυτό μου το ταλέντο.

Εγώ, που λέτε, είχα (και έχω) ένα θέμα με την κατανόηση των στίχων των τραγουδιών. Δυστυχώς για τους γύρω μου, δεν αναφέρομαι μόνο στα ξενόγλωσσα άσματα...
Ακολουθούν παραδείγματα:

1. Σάκης Ρουβάς - Άντεξα :
   Όμως εγώ, πώς να στο πω? Είχα κι αλοιφή όσο εσύ σε άλλα χέρια ήσουν ή το νιιιιι.
   
2. Γιάννης Πλούταρχος - Φυσάει πολύ :
   Φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς. Μα η μοναξιά με πνίγει, πάει να με τρελάνει. Μα τόνισαν την πρόκα, στην παλάμη της καρδιάς.
   
3. Έλλη Κοκκίνου - Sex :
   BOOOMB sex....-ταν ταν ταν- booomb sex.... (αντί για wild)
4. Ηρωικό άσμα :
   Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν, σαν το NIVA  που καίει τα σπαρτά.... (σε αυτό το σημείο οραματιζόμουν ένα jeep niva να περνάει πάνω από στάχια και να τα καίει..)
5. Νατάσα Θεοδωρίδου -Να γράψεις λάθος :
   Απόψε να γράψεις λάθος. Να γράψεις γι'αυτό το πάθος. (και στο μυαλό μου είχα φτιάξει την εξής ιστορία: Αυτός ήταν φοιτητής και εκείνη τη μέρα έδινε εξετάσεις. Η Νατάσα, λοιπόν, επειδή είχε εκνευριστεί με κάτι που της έκανε αυτός, του εύχεται να μη γράψει καλά και μάλιστα, να μπερδευτεί και να γράψει στο χαρτί για το πόσο την έχει ερωτευτεί.. )
   
6. Ένα το χελιδόνι :
   Θέλει κι η Ζωντανίνα, δίνουν το αίμα τους. (ευτυχώς- εντελώς τυχαία- χθες ανακάλυψα ότι είχα και συνακοϊστές σε αυτό)

Μπλέξαμε τις παπάρες...

Το οικογενειακό τραπέζι στρώνεται και όλα τα μέλη βοηθούν στην προετοιμασία...

Πατέρας: Έκοψα και ψωμί..Ορίστε.. Να βάλω λάδι στη σαλάτα?

Γιος: Ναι ρε παπάρα, πώς θα κάνουμε πατέρα?

Όλοι: .................... (μονόλεπτη σιγή, βλέμματα και αμηχανία...)

(Η παπάρα συνήθως σημαίνει ψωμί που μουλιάζει βουτηγμένο σε υγρά)

Πραγματικό γεγονός, με λίγες πινελιές από Καλ :P

Βρωμιές...την ώρα του φαγητού?!

Ήθελα να'ξερα...

...Πάνε καθόλου καλά οι άνθρωποι που σκέφτηκαν να βάλουν στον ALPHA, στις 14:15 -ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΜΟΥ- την, κατά τα άλλα, Ψυχαγωγική Εκπομπή "How clean is your house?";;;;;
Πραγματικά!!! Οκ, το ιδανικό θα ήταν να μη βλέπουμε τηλεόραση την ώρα του φαγητού!... Αν όμως μένεις ή έστω γευματίζεις μόνος σου, ίσως την ανοίξεις τη ριμάδα για να σου κρατήσει λίγη συντροφιά καθώς μασάς και καταπίνεις...

Ας τα πάρουμε από την αρχή... Για όσους δεν το ξέρουν, πρόκειται για μία εκπομπή με δύο ΔΙΑΣΗΜΕΣ καθαρίστριες που "σκοπός τους είναι να εντοπίσουν τις πιο ακάθαρτες, ρυπαρές και επικίνδυνες  εστίες μόλυνσης που κρύβει κάθε σπίτι και να εξουδετερώσουν μικρόβια και βακτήρια με τους πιο πρωτότυπους  τρόπους. Παράλληλα, οι ιδιοκτήτες των σπιτιών καλούνται να εξηγήσουν για ποιο λόγο επέτρεψαν να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο.
Αφού εντοπίσουν τις ύποπτες περιοχές στο χώρο, οπλισμένες με γάντια και ειδικά καθαριστικά ορμούν για να εξολοθρεύσουν τον «εχθρό»"  όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πρόγραμμα του καναλιού...

Είναι πραγματικά αηδιαστικό όταν κάτσει να το παρακολουθήσει κανείς...
 Και πες να δεχτώ ότι ίσως αρέσει σε κάποιον
1) είτε γιατί του θυμίζει ότι δεν είναι ο πιο ακάθαρτος στον πλανήτη, κόντρα στο τι φωνάζει η μητέρα ή η γυναίκα του
2)είτε διότι  "όσο διαρκεί η μάχη με τα μικρόβια, η Άντζι και η Κιμ μάς αποκαλύπτουν μυστικά των καθαριστικών προϊόντων του εμπορίου, συνταγές για χειροποίητα απολυμαντικά αλλά και ανατριχιαστικές επιστημονικές πληροφορίες για τον τρόπο που πολλαπλασιάζονται τα μικρόβια στα σεντόνια, τα χαλιά ή τα πόμολα της πόρτας!" και ως συνέπεια, χαίρεται η νοικοκυρά και ο βιολόγος...Ωραία...
 ΕΞΗΓΕΙΣΤΕ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...

ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΡΩΩ???... 
Και προφανώς θα μπορούσα να επιλέξω άλλη ώρα για φαγητό ή πολύ απλά θα μπορούσα ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΔΩ (όπως και προφανώς κάνω)! Το θέμα μου όμως είναι ότι δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό, του να βάλεις ένα τέτοιο πρόγραμμα μία τέτοια ώρα που συνήθως ο ελληνικός κόσμος όντως τρώει :P Βάλ'το πρωί Σαββάτου που πέφτει φασίνα! 

Καλ

Πες μου ότι δεν έχεις ΠΟΤΕ...

...ΧΑΙΡΕΤΗΣΕΙ μία κάμερα ασφαλείας π.χ. στο ΜΕΤΡΟ

                        ....περάσει μπροστά από μία βιτρίνα/τζαμαρία χωρίς να κοιτάξεις το αξιολάτρευτο/εκνευριστικό/ασουλούπωτο/μοιραίο (περί διαθέσεως κολοκυθόπιτα) ΕΙΔΩΛΟ σου  

                     
   ...αγανακτήσει με πωλήτρια ΥΠΕΡ-ΠΡΟΘΥΜΗ σε μαγαζί με ρούχα (ως επί το πλείστον)

   ...ξυπνήσει από ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ του στυλ "Καλησπέρα σας! Σας τηλεφωνούμε από την εταιρία "Μπλαμπλίτσα" και θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε..."

Ζήσε :)

Σημασία δεν έχει ΠΟΣΟ θα ζήσεις, αλλά πόσο θα ΖΗΣΕΙΣ.

Καλ

ΑΑΑΑΑΑχ ανακούφιση...

Πόσο ΤΕΛΕΙΑ νιώθεις:

1. Όταν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βρίσκεσαι σε ένα τρυφερό τετ α τετ με το WC, μετά από ατελείωτες, αμήχανες, οδυνηρές ώρες "καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης"
2. Όταν το φαγητό που παρήγγειλες είναι ΠΛΕΟΝ μπροστά σου, αφού εν τω μεταξύ ο σερβιτόρος, οι μάγειρες και όλο το προσωπικό που ασχολείται με την κουζίνα έχουν ακούσει τα μύρια όσα από το στομάχι σου που παραπονιέται
3. Όταν πίνεις νερό μετά από ένα 3ωρο (και πολύ λέω) προπόνησης/κοπιαστικής εργασίας/έστω να διψάς πολύ ρε αδερφέ!
4. Όταν σταματάς (thank LORD) να πονάς/να είσαι σιναχωμένος/να έχεις βήχα μπλα μπλα... και ΤΟΤΕ εκτιμάς πόσο ωραία είναι ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!
   
   Καλ ♥
   
   Υ.Γ. Να προσθέσω: 
5. Όταν κυριολεκτικά ξεπαγιάζεις στο δρόμο το Χειμώνα και καταφέρνεις να ζεσταθείς με ένα ρούχο πιο χοντρό που σου δανείζουν ή με μία διακριτική επίσκεψη στην εξωτερική σόμπα μιας καφετέριας
6. Όταν σκάει ο τζίτζικας το Καλοκαίρι (είσαι επίσης στο δρόμο) και καταφέρνεις να δροσιστείς μπαίνοντας σε ένα μαγαζί με κλιματισμό και κάνοντας ότι κοιτάς για να ψωνίσεις

"Πσσσσσς ΑΤΣΑΛΙ είσαι!!! "

Όχι, δεν εννοούσα ότι έχει σφιχτό στομάχι, ούτε σκληρό πόδι ούτε τίποτααα σκληρό, ανθεκτικό κτλ!
Ήταν απλά μία ατυχής (ή και επιτυχής εν τέλει, αφού γελάσαμε) προσπάθεια να πω σε κάποιον πόσο ΕΞΥΠΝΟΣ είναι! Και αν αναρωτιέστε "από πού και ως πού....;"... Απλό!
'Eνωσα στο μυαλό μου το ΑΤΣΙΔΑΣ με το ΤΣΑΚΑΛΙ, γλώσσεψα και λίγο τη μπέρδα μου και...γίναμε!! :)

ΑΤΣΑΛΙΑ μου εσείς!! ;)

Καλ

Τσιπικάο και Καρνέισον!

Το γεύμα μου πριν πάω στην προπόνηση στα χρόνια του δημοτικού!!!

 Τι ωραίες εποχές :') Θυμάμαι απογοητεύτηκα απίστευτα όταν συνειδητοποίησα κάποτε ότι τον Carnation τον λένε Γαρύφαλλο!! Τόσο "άρρεν" πάνω στο άλογό του να σώζει τη Λόλα και να λέγεται... Γαρύφαλλος? :S
Και μάλιστα τον είχα στο μυαλό μου παρέα με εκείνον τον μαλλιά τον τραγουδιστή τον Τριαντάφυλλο... (τον τον τον)...Τι να κάνει αυτή η ψυχή? Πού να περιπλανιέται? Ξέρετε μωρέ.. Αυτός με το "Πάρτα όλαααα τα πράγματααα σου!!"

Παραθέτω συνδέσμους για να γίνω κατανοητή ή έστω να φαίνομαι λιγότερο παράφρων...

Η διαφήμιση του σοκολατούχου γάλακτος "Carnation" --->
http://www.youtube.com/watch?v=dpg3Uik38OY&feature=related

Το ΥΠΕΡΤΑΤΟ (καλά ντάξει, για τα αυτοκόλλητα το έπαιρνα) κρουασάν "Chipicao"
http://www.chipita.cz/o-nas/logo/Logo%20Chipicao.jpg

Και μιας και τον ξέβρασε η κουβέντα...ο...Τριαντάφυλλος... (τι κάανω Θεέε μου)
http://www.youtube.com/watch?v=ApNRW3koDyE

Να βρούμε τον Έλληνα!

Η ταινία (ουσιαστικά) τελείωσε και τα φώτα άναψαν. Ο κόσμος σιγά σιγά αποχωρεί (αφήνοντας πίσω του μια βομβαρδισμένη με ποπ κορν, χαρτοκούτια, μπουκάλια κλπ. κινηματογραφική αίθουσα)...

-Τι είπαμε ότι περιμένουμε εμείς και δε σηκωνόμαστε?
-Να βρούμε "ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ"!
-Χαχαχα ναι!! Χμμμ... Πού είναι ρε γαμώτο?
-Κάτσε κάτσε περίμενε! Δεν μπορεί! ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ στα "γράμματα"!!
-Χοχοοοοο να'τος να'τος!!! "Hair stylist K. Georgiou" !!!!

Ισχύει!! Δοκιμάστε το! ;) 

ΕΛΞΑΤΕ - ΩΘΗΣΑΤΕ

Έφτασα στα Odeon στη Συγγρού. Ανεβαίνω τις εξωτερικές αρχικές σκάλες. Πριν μπω στο κτίριο συναντάω 6-8 γυάλινες πόρτες (δεν τους έφταναν οι 2, άντε 3, αλλά ξεφεύγουμε). Θέλω να ανοίξω μία από αυτές (πρέπει να αποφασίσω και ποια) για να μπω μέσα.
 ΩΠ..Σκάλωμα! Τι είπαμε ότι είναι το "ΕΛΞΑΤΕ" ;;; Χμμμ ναι... Έλκω... Τραβάω..Τα ετερώνυμα έλκονται.. Ναι σωστά!
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ : "ΩΘΗΣΑΤΕ"... Εεεερ ναι... Ωθώ.. Ώθηση... Δίνω ώθηση...Ναι. Σπρώχνω!! Φιουυυυ!!!
Μετά από έναν 30δευτερόλεπτο εσωτερικό μονόλογο ανοίγω την πόρτα...

Τελικά βοηθάει περισσότερο το PULL και PUSH που έχει από κάτω... Τραγικό ναι. Θα έπρεπε να ντρέπομαι! Αλλά ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που τα μπερδεύει!

Καλ

Σίγουρος "follower"

Αν υπήρχε Προφίλ στο Twitter με το όνομα "You Deep Sea" ή "Rivers" θα είχε σίγουρα έναν follower, τη Lykke li.

                          ( http://www.youtube.com/watch?v=vZYbEL06lEU )

Προτάσεις για μια καλύτερη Σχολή!! :P

Παραθέτω ορισμένες ιδέες που θα έπρεπε να λάβει σοβαρά υπ'όψιν το "minedu" και οι πρυτάνεις/πρόεδροι των πανεπιστημίων, προκειμένου να διευκολυνθούν οι φοιτητές.

Here we go..

1. Εξοπλισμός όλων τον φοιτητών με ατομικά ακουστικά και "ράδιο" με το οποίο θα καθίσταται δυνατή η επιλογή της παρακολούθησης του μαθήματος και του διδάσκοντα της αρεσκείας τους. (Κάθε διδάσκων θα εκπέμπει ζωντανά σύμφωνα με το πρόγραμμα τις καθημερινές ΚΑΙ σε επανάληψη κάθε Σάββατο και Κυριακή.)
2. Δημιουργία αίθουσας κρεβατιών που θα αποσκοπεί στην ξεκούραση και στην αναπλήρωση δυνάμεων στα μεσοδιαστήματα των διδακτικών ωρών και των εργαστηρίων.
3. Λειτουργία δικτύου τελεφερίκ για τη μετακίνηση στους υπαίθριους χώρους της Σχολής
4. LIVE ONLINE μετάδοση των γενικών συνελεύσεων και δυνατότητα ψήφισης ηλεκτρονικά
5. Πρόσληψη αποφοίτων Σχολών ΜΕΓΑΛΟChefs στη Σίτηση. Δεν μπαίνω στον κόπο να επιχειρηματολογήσω για αυτό
6. Σαπούνι και χαρτί σε όλες τις τουαλέτες
   
   Συνεχίζουμε δυναμικά για ένα καλύτερο αύριο!
   Καλ

Όταν ήμουν μικρή...

...πίστευα ότι οι αποσκευές ταξιδεύουν με ένα "άλλο" "ειδικό" αεροπλάνο. Και καμιά φορά αργούν γιατί δεν έχει προσγειωθεί ακόμα εκείνο το "άλλο" αεροπλάνο.
...ήθελα να υιοθετήσουν οι γονείς μου ένα μαυράκι από τη UNICEF για να έχω παρέα αλλά και για να μπορούμε να το "γυρίσουμε πίσω" αν το βαριόμουν (επιχείρημα στο να μην κάνουν οι γονείς μου άλλα παιδιά)
...ήθελα να ακολουθήσω το ουράνιο τόξο μέχρι την άλλη άκρη του
...μάθαινα απ'έξω ισπανικά τραγούδια χωρίς ποτέ να καταλάβαινα τι σημαίνουν (όχι ότι τώρα δεν το κάνω :P )
...έβλεπα μάτια, μύτη και στόμα στο φεγγάρι.
...αναρωτιόμουν αν και ο θείος μου που μένει στην Καβάλα βλέπει το ίδιο φεγγάρι που βλέπω κι εγώ το βράδυ
...πίστευα ότι η κυρία που έλεγε τις ειδήσεις (και συγκεκριμένα μετέδιδε τις καταστροφές από τη φωτιά) λεγόταν Πυρίνα Μετωπά (ΠΥΡΙΝΑ ΜΕΤΩΠΑ)
...είχα την αίσθηση ότι με το FAX το χαρτί περνάει μέσα από το καλώδιο και πηγαίνει στην άλλη άκρη.Μάλιστα απορούσα πώς συναρμολογείται πάλι, με την προϋπόθεση ότι κόβεται σε κομματάκια για να περάσει.
...έλεγα σε ένα κοριτσάκι στο νήπιο ότι έχω πύργους στην Αυστρία και ότι είμαι πολύ πλούσια

...πίστευα ότι όντως θα παντρευτώ το παιδάκι με το οποίο τα είχαμε στο δημοτικό

Καλ

"ΕΕεερ....χμμμ"

Αστείες, απρόσμενες, αμήχανες, άβολες στιγμές που μπορεί να έχουν τύχει σε όλους μας :P

1. Να προσφέρεις τη θέση σου σε έναν (όχι και τόσο) ηλικιωμένο λέγοντάς του "Καθίστε καθίστε! Μην ανησυχείτε! Εμείς είμαστε νέοι καλέ! Έχουμε δυνάμεις!" 
2. Να εξέρχεται αέριο λίαν ηχηρό την ώρα της συνουσίας και να μην ξέρεις πώς να το μπαλώσεις (αν είσαι ο "θύτης") / πώς να αντιδράσεις (αν είσαι στη θέση του "θύματος")
3. Να ανοίγεις την πόρτα μιας δημόσιας τουαλέτας και να συνειδητοποιείς τελευταία στιγμή ότι είναι κατειλημμένη και απλά έχει χαλάσει ο σύρτης
4. Να σε πιάνει συνεχές φτάρνισμα την ώρα μιας ταινίας στο σινεμά επειδή σε ενοχλεί η κολόνια του διπλανού σου
5. Να σε ενοχλεί υπερβολικά ο κότσος της κυρίας ή το "στη μπρίζα" μαλλί του μπροστινού στο σινεμά
6. Να μιλάς για ένα άτομο με τους χειρότερους χαρακτηρισμούς και να συνειδητοποιείς (κάπως αργοπορημένα) ότι ο "ακροατής"-συνομιλητής σου είναι γνωστός του
7. Να ανταποδίδεις τη χαιρετούρα και το χαμόγελο σε κάποιον από μακριά που τελικά δε χαιρετούσε εσένα
8. Να σε ενοχλεί επίμονα ένα μικρό ελεεινό πραγματάκι που έχει σκαλώσει στα δόντια σου και να μη μπορείς να το βγάλεις χωρίς να γίνεις "αδιάκριτος"
9. Να χασμουριέσαι και να δακρύζεις και όλοι να σε ρωτάνε αν κλαις
10. Να λες ένα αστείο που εσένα σου φάνηκε ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΙΚΟ και να μη γελάει κανείς...
    
    -.-'
    

Η πράξη του έρωτα για έναν ΗΜΜΥτη...

• Η αγαπημένη του μουσική υπόκρουση την ώρα της δράσης είναι ο ήχος εκκίνησης των Windows. Τον βοηθάει να πάρει μπρος.
  
• Δεν κάνει έρωτα υπό το φως των κεριών αλλά υπό το φως της οθόνης του λάπτοπ που τον περιμένει σε μία γωνιά του δωματίου.
  
• Όταν φέρει εις πέρας το έργο σκέφτεται "Η μεταφορά ολοκληρώθηκε επιτυχώς".