Κυρία με παντόφλες στο μετρό...

(Αρχικά, να ξεκαθαρίσω τρία πράγματα:
1)Δεν έχω τίποτα με τις κυρίες και τους κύριους που φοράνε παντόφλες στο μετρό. Αλλού είναι το "point" μου και θα καταλάβετε τι εννοώ...
2)Δεν έχω τίποτα με τις "παντόφλες" αυτές. Επίσης, θα καταλάβετε...)
3)Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για όσες ομάδες πληθυσμού θεωρούν ότι θίγονται. Ο σκοπός μου δεν είναι κακός... )

Ξεδιπλώνω, λοιπόν, ευθύς αμέσως, την ιστορία που στάθηκε αφορμή να γράψω το παρόν.

Βρίσκομαι στο σταθμό του μετρό. Έχουν περάσει ελάχιστα δευτερόλεπτα από την ώρα που το βαγόνι το οποίο μας ξέβρασε αναχώρησε για τον επόμενο σταθμό. Με βήματα χι ( = βήμα ταχύ) ανεβαίνω τις κυλιόμενες σκάλες που θα με βγάλουν στην έξοδο. Κάποια στιγμή, και ενώ έχω (όπως συνήθως) βυθιστεί στους συνειρμούς μου, τσακώνω τον εαυτό μου να κοιτάει επίμονα τα πόδια μίας συγκεκριμένης κυρίας που προχωράει σχεδόν μπροστά μου... Κάτι δεν πάει καλά... Κάτι δε μου κολλάει... Μόλις ξυπνώ από το λήθαργο μαλθακότητας που με συνοδεύει μετά τα 12ωρα που κλείνουμε στη Σχολή, συνειδητοποιώ ότι αυτό που δε μου κολλάει είναι ότι αυτή η κυρία, ενώ κατά τα άλλα είναι μια χαρά ντυμένη, με την τσάντα της, με τα όλα της, ΦΟΡΑΕΙ κάτω από τη φόρμα της ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ...
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, δεν ανησυχώ :P Γνωρίζω ότι ο εγκέφαλός μου μού κάνει πλάκα και απλά του δίνω ένα περιθώριο να σκεφτεί τι έκανε, να μετανοήσει και να μου παρουσιάσει ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ απαλλαγμένη από "ό,τι-να΄ναι" συνειρμούς... Έτσι κι έκανα...
Μετά από ολιγοδευτερόλεπτη συνεχόμενη παρατήρηση των βημάτων της κυρίας, συνειδητοποίησα ότι αυτά που φορούσε ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ...  Μήπως μπορείτε να μαντέψετε τι ήταν???

Απλά, είχε φορέσει AYTA (πατήστε εδώ για να τα δείτε) κάτω από τη φαρδιά και μακριά φόρμα της... Ελάτε τώρα! Μη μου πείτε ότι δε μοιάζουν με παντόφλες φορεμένα τοιουτοτρόπως!!! :P