Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Όταν ήμουν μικρή...

...πίστευα ότι οι αποσκευές ταξιδεύουν με ένα "άλλο" "ειδικό" αεροπλάνο. Και καμιά φορά αργούν γιατί δεν έχει προσγειωθεί ακόμα εκείνο το "άλλο" αεροπλάνο.
...ήθελα να υιοθετήσουν οι γονείς μου ένα μαυράκι από τη UNICEF για να έχω παρέα αλλά και για να μπορούμε να το "γυρίσουμε πίσω" αν το βαριόμουν (επιχείρημα στο να μην κάνουν οι γονείς μου άλλα παιδιά)
...ήθελα να ακολουθήσω το ουράνιο τόξο μέχρι την άλλη άκρη του
...μάθαινα απ'έξω ισπανικά τραγούδια χωρίς ποτέ να καταλάβαινα τι σημαίνουν (όχι ότι τώρα δεν το κάνω :P )
...έβλεπα μάτια, μύτη και στόμα στο φεγγάρι.
...αναρωτιόμουν αν και ο θείος μου που μένει στην Καβάλα βλέπει το ίδιο φεγγάρι που βλέπω κι εγώ το βράδυ
...πίστευα ότι η κυρία που έλεγε τις ειδήσεις (και συγκεκριμένα μετέδιδε τις καταστροφές από τη φωτιά) λεγόταν Πυρίνα Μετωπά (ΠΥΡΙΝΑ ΜΕΤΩΠΑ)
...είχα την αίσθηση ότι με το FAX το χαρτί περνάει μέσα από το καλώδιο και πηγαίνει στην άλλη άκρη.Μάλιστα απορούσα πώς συναρμολογείται πάλι, με την προϋπόθεση ότι κόβεται σε κομματάκια για να περάσει.
...έλεγα σε ένα κοριτσάκι στο νήπιο ότι έχω πύργους στην Αυστρία και ότι είμαι πολύ πλούσια
...πίστευα ότι όντως θα παντρευτώ το παιδάκι με το οποίο τα είχαμε στο δημοτικό

Καλ



4 σχόλια:

  1. Καλά,αν εξαιρέσουμε ότι έσκασα στο γέλιο με τα πύρινα μέτωπα,μόνο στο τελευταίο έκανα παρόμοιες σκέψεις...Περίεργο παιδάκι ήσουν ρε γμτ..... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...επίσης πίστευα ότι το "μαλ***ς" είναι η χειρότερη βρισιά που υπάρχει. Περιτό να πω ότι δεν ήξερα καν τι σημαίνει και ότι ποτέ δεν καταλάβαινα γιατί μερικές φορές οι άνθρωποι συνοδεύουν αυτόν τον λεκτικό χαρακτηρισμό με μία χαρακτηριστική κινησιολογία (που επίσης μου ήταν αδύνατο να ερμηνεύσω).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ αναρωτιόμουν πώς η Βουγιουκλάκη και ο Παπαμηχαήλ παίζουν σε δύο κανάλια ταυτόχρονα.

    ΚΟΑΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή