Κολλάει η κόλλα;!

Ναι προφανώς κολλάει η κόλλα... Αλλά αυτό δε μου είχε τύχει ποτέ και είπα να το μοιραστώ μαζί σας!...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μια αρχή η οποία θα μπορούσε να είναι και ολόκληρη η ιστορία, καθώς η τελευταία δεν υπερβαίνει τις δύο φράσεις, αλλά για χάρη των τύπων επιτρέψτε μου να ξεκινήσω έτσι...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, λοιπόν... Σήμερα, αποφάσισα να βάλω μια τάξη στο χάος που επικρατούσε στα απόκρυφα μέρη των ντουλαπιών μου και στις πιο σκοτεινές γωνίες των συρταριών μου. Ταξινόμησα βιβλία (ευτυχώς δε με έπιασε ο γνωστός ψυχαναγκασμός- βλ. Ψυχαναγκασμοί) , πέταξα άχρηστα χαρτιά (πάντα στην ανακύκλωση) και βρήκα περίεργα αντικείμενα αμνημονεύτου χρόνου απόκτησης...

Προτού περάσω στο κυρίως θέμα της ανάρτησης θα ήθελα να σας δείξω ένα από αυτά γιατί νομίζω πως αξίζει...

ΩΠ;

Αααα είναι ΦΑΚΟΟΟΣ!

Ααααα έχει πυξίδα στην κορυφή!

Και το χειρότερο από όλα είναι ότι το έδιναν δώρο σε παιδάκια. Δηλαδή ήμουν παιδάκι, άνοιξα τη σοκολατούχα σκόνη για να τη βάλω στο γάλα μου και βρήκα αυτό.  Και το κράτησα... Ώρες ώρες με εκπλήσσω... (Σσστ)

Τέλος πάντων, μετά από αυτό το ευχάριστο διάλειμμα ας περάσουμε στο δια ταύτα. Τελικά, ήταν όντως η αρχή το προηγούμενο, έτσι όπως εξελίχθηκαν πάλι οι παρενθέσεις μου...

Που λέτε, όπως έψαχνα και ξετρύπωνα, βρήκα και μια κόλλα σε υγρή μορφή (στο παρελθόν τουλάχιστον έτσι ήταν) μέσα στο σωληνάριό της. Η αλήθεια είναι ότι επειδή μου φάνηκε γεμάτη, θέλησα να την ανοίξω για να δω σε τι κατάσταση βρισκόταν το εσωτερικό της... Μάταια όμως. Δεν άνοιγε με τίποτα... 

Κατέληξα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η κόλλα είχε μείνει τόσον καιρό εκεί που κατάφερε και κόλλησε το καπάκι της στο σωληνάριο ... 

Θερμά συγχαρητήρια στην εταιρία. Οι κόλλες της όντως κολλάνε υπέρ του δέοντος.

Μετά τιμής, Καλ