Η ελληνική και εγώ... Τσαλάκωμα Νο 2 (..; 3; Έχω χάσει το μέτρημα)

Μετά από χρόνια ψυχικής ενδοσκόπησης και προσπάθειας καταπολέμησης της χαζομάρας μου (εντάξει, μη βαράτε, δεν είπα ότι τα κατάφερα πλήρως ακόμα!) , μπορώ να πω πως πλέον είμαι έτοιμη να τσαλακωθώ (κοινώς να γίνω ρεζίλι). Σήμερα, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΗΜΟΣΙΩΣ, πρόκειται να θίξω τη σχέση που είχα μικρή με ορισμένες φράσεις της ελληνικής...
Αφήνω τα πολλά λόγια και ξεκινάω...

Για πολύ καιρό πίστευα ότι...
...η φράση "παραδείγματος χάριν" δεν ήταν τίποτα άλλο παρά "παραδείγμα μοσχάριν"
...υπάρχει το ρήμα "περιττώ" το οποίο μάλιστα το χρησιμοποιούμε μόνο στην έκφραση "περιττώ να σου πω ότι..."

...ο "καφετήρας" είναι αυτό που βάζουμε στην ουρήθρα όταν πάμε νοσοκομείο

...είναι "η αντίπεινα" και όχι "τα αντίποινα" 

...υπάρχει το ρήμα "αιματολαμβάνω" (Ζητώ συγγνώμη από την καθηγήτρια της έκθεσης στην α' γυμνασίου για τα τυχόν πολλαπλά εγκεφαλικά που της προξένησε η διόρθωση του τότε διαγωνίσματός μου)

... (μιας και θίξαμε το τότε διαγώνισμα της έκθεσης, εκεί υπήρχαν γραμμένα και τα εξής:)
φορτώνω+εκ/ξε-φορτώνω= φορτωνοξεφορτώνω

αίμα+χύνω= αιματοχύνω
αίμα+λαμβάνω=αιματολαμβάνω (Καταλάβατε; Όχι ότι το έγραψα από μόνη μου δηλαδή! Ο σκοπός ήταν να κάνουμε σύνθετες λέξεις... πού να'ξερα ότι ήθελε ουσιαστικά;! :P )

Πάντως μπράβο στους καθηγητές μου και μπράβο ΜΟΥ που τελικά κατάφερα να γράψω καλά στην έκθεση στις πανελλήνιες

  (και όχι σαν κάποιους κάποιους που τους λένε Αντώνη και είναι στην Ιατρική εκ παραδρομής... Λέεεεω εγωώ τωώρα)