Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Αγαπητέ κύριε παλιατζή της γειτονιάς μας...

...δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να παρεξηγηθείτε ή να νιώσετε ανεπιθύμητος εξαιτίας αυτής της επιστολής. Όλοι εμείς στη γειτονιά σάς θεωρούμε δικό μας άνθρωπο. Έχουμε συνηθίσει τη μαγκιόρικη-αργόσυρτη φωνούλα σας, μέσα από τη ντουντούκα του τρέντυ Τουότα που σας βολτάρει αργά και βασανιστικά σε κάθε δρομάκι...

  

( Αν και, για να λέμε του στραβού το δίκιο, κάποιες φορές σάς έχω πιάσει να μιλάτε στο κινητό σας, ενώ η ντουντούκα συνεχίζει να μιλάει μόνη της, γεγονός το οποίο με κάνει να σκεφτώ σοβαρά το ενδεχόμενο να δουλεύετε play back... )

 Όπως έλεγα, λοιπόν, είστε ένα κομμάτι της γειτονιάς μας και αναμφίβολα προσδίδετε στον ανιαρό μας τόπο μία ευχάριστη νότα Ανατολής...

...ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ...

θα ήμουν ιδιαίτερα ευγνώμων αν είχατε την καλοσύνη
να μη με ξυπνάτε από το χάραμα κάθε Σάββατο!

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Ειλικρινά δική σας,
Καλ










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου